Ik heb DIS

En nee, ik ben geen seriemoordenaar, geen fantast en ook geen wereld wonder. Ik ben ik en ik heb DIS. Niet dat dat zo leuk is. Helemaal niet. Maar ik heb het nu eenmaal. Wat is DIS, vraag je je misschien af. Dat zal ik je uitleggen.
DIS betekent ‘dissociatieve identiteit stoornis’ en het is een soort van verdedigingsmechanisme. Letterlijk betekent dissociatie ‘ontkoppeling’ of ‘uiteenvallen’. Iedereen dissocieert wel eens. Iedereen heeft wel eens moment waarop hij of zij er even niet is, maar DIS gaat verder. DIS ontstaat meestal (maar niet altijd) als een kind voor het derde levensjaar seksueel of anderszins misbruikt wordt. Voordat de persoonlijkheid zich helemaal gevormd heeft. Als het kind geconfronteerd wordt met iets wat het niet kan verwerken, wat het niet aan kan, wordt er een alter, een ander ‘ik’, gecreëerd die het misbruik ondergaat. De geest is flexibel. Het creëren van een alter zorgt ervoor dat de hoofd persoon, het eigenlijke ‘ik’, het ‘ik’ dat op de gewone manier is geboren, kan blijven functioneren. En dat werkt goed. In ieder geval bij mij.

Op deze pagina vind je, in blogs, mijn persoonlijke verhaal, mijn hersenspinsels. Wil je meer weten over wat DIS is, dan kun je op een van de links hier rechts klikken. Daar vind je (wetenschappelijke) informatie en ook lotgenoten pagina’s. In de blogs komt soms schuttingtaal voor. Ben je daar niet van gediend, lees de blogs dan niet! Deze website is ook niet geschikt voor kinderen onder de 18 jaar.

ps: De Winnie de Pooh plaatjes staan op de site omdat deze beer favoriet is bij de kleintjes. De schuingedrukte teksten komen uit een dagboek dat ik heb bijgehouden, de ‘gewone’ tekst is van nu.