7. Moeizaam

Momenten van euforie. Momenten van intens geluk. Die zijn van mij, van ons. Wij zijn de moeite waard, wij zijn sterk. Wij zijn slim.

Bovenstaande moet ik mezelf met enige regelmaat inprenten. Vooral de laatste paar weken. Ik voel me kut. Tegen een depressie aan. Therapie is moeilijk. Die confrontatie met wat er allemaal gebeurd is, die worsteling om het allemaal te geloven. Ik wil zo graag dat ik het allemaal verzonnen heb, dat ik gewoon gek ben. Dat komt telkens weer terug.
Maar ik heb het niet verzonnen. Alters ontstaan niet zomaar uit het niets.
We hebben veel moeilijke dingen gedaan de laatse tijd. We hebben geworsteld. Op zoek naar EMDR, maar daar wil blijkbaar geen een psycholoog zich aan branden, niemand durfde het met ons aan. Samen met mijn therapeut zijn we gaan tekenen, dat werkt goed moet ik zeggen. Grote, nog verborgen zaken, konden zo ‘verteld’ worden. Moeilijk, maar wel goed.

Wat ik zo moeilijk vind is dat ik al zo lang bezig ben en dat ik nog steeds worstel. Dat ik intens verdrietig ben en ook boos. Dat ik nog steeds niet krijg wat ik nodig heb, en dat ik moet accepteren dat ik dat nooit zal krijgen. Ik moet voor mezelf gaan zorgen.

Ik zeg van die stomme dingen, vinden de alters. Domme dingen, dingen die niemand wil horen en die niemand geloofd. We kunnen beter stil zijn, dan vallen we niet op, dan ziet niemand ons en kan ons niets overkomen. Maar ik wil niet meer stil zijn. Ik wil niet meer in een hoekje weg kruipen. Ik wil leven, ik wil fouten maken en daar van leren. Ik wil eindelijk gewoon zijn. Liefst met een baan in het onderwijs of doorbreken als schrijfster, dat zou geweldig zijn. Ik wil iets bijdragen aan onze maatschappij, erbij horen, er toe doen. Dat wil toch iedereen? Maar ik weet ook dat dat voor ons niet makkelijk is. Het misbruik heeft ons geknakt, niet gebroken, maar de vermoeidheid, de concentratieproblemen, de angst zorgen ervoor dat we niet optimaal kunnen functioneren. Nu in ieder geval niet. Hopelijk komt er een dag waarop we dat wel kunnen. Gewoon.

Bij nader inzien
Wil ik liever dood

Bij nader inzien
Ben ik niets dan schroot

Bij nader inzien
Liever niet

Bij nader inzien
Geen verdriet

Bij nader inzien
Graag een ander leven

Bij nader inzien
Even geen shit

Ik leef in het wit
Achter een sluier
Een sluier
Van verdriet.

Vind je een gedicht mooi en wil je het ergens voor gebruiken vermeld dan alstjeblieft de bron! (er is auteursrecht van toepassing op de gedichten)